گفتم...گفت
گفتم : بازی بدون گل هم بی جاذبه است.
گفت : زندگی بی گل از آن بی جاذبه تر است.
گفتم : " گل " زندگی به چیست؟
گفت : عمر ما یک میدان مسابقه است فرصتهایی که ما پیدا می کنیم هر کدام مثل یک " پاس " است از بی عرضگی ماست اگر نتوانیم گل بزنیم !
گفتم : پس با این حساب ما کلی پاس خراب کرده ایم و نتوانسته ایم گلی بزنیم. حیف از آن همه پاس های قشنگ و فرصت های طلایی!
گفت : درست است. ولی هدر دادن عمر بدتر از خراب کردن پاس است . به ما خیلی پاس می دهند ولی ما " آبشار زن " نیستیم و پاسها را خراب می کنیم.هدر دادن هر نعمت خراب کردن یک پاس است.
بگذشت زمان دست به کاری نزدی
بر گردن لحظه ها مهاری نزدی
صد توپ زدی تمام را کردی " اوت "
صد پاس گرفته آبشار نزدی
گفتم : رفتی تو والیبال ... !!!
گفت : بازی بازی است دیگر.چه فرقی می کند؟؟؟ آنجا گل میزنند. اینجا آبشار. عمده خراب کردن پاسهاست که داریم !
گفتم : دنیا واقعا بازیچه است.
گفت : ولی زندگی بازی نیست !...اگر هم بازی باشد یک بازی "جدی" است !!!
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
